Enric Miralles: biografie
Enric Miralles werd in 1955 geboren in Barcelona en heeft gedurende zijn leven zijn stempel gedrukt op gebouwen in heel Catalonië en de rest van de wereld. Op vijftienjarige leeftijd besloot Enric Miralles om aan de Escuela Técnica Superior de Arquitectura in Barcelona te gaan studeren, wat hij tot 1978 ook heeft gedaan. Tijdens zijn studie werkte hij parttime bij het architectenbureau van Albert Viaplana en Helio Pinñón, waar hij veel leerde en aan enkele interessante projecten mocht meewerken.
Nadat hij verschillende wedstrijden had gewonnen, openden Miralles en zijn vrouw Carme Pinós hun eigen bureau, waarin ze van 1984 tot en met 1991 samenwerkten. Dit was een belangrijke periode voor Enric Miralles, omdat hij langzaamaan internationale bekendheid kreeg. Sinds het einde van het Spaanse regime van Franco in 1975 hadden vele creatievelingen, zoals Miralles, zich ontplooid en onderging Spanje een van de interessantste ontwikkelingen qua architectuur in de geschiedenis. Enric Miralles zat hier middenin en al snel herkende men zijn gewaagde en originele stijl.
Vervolgens viel zijn huwelijk uiteen en daarmee ook zijn samenwerking met Pinós. Ze werkten in gescheiden kantoren, totdat Enric trouwde met Benedetta Tagliabue in 1993 en EMBT Architects oprichtte. In samenwerking met Benedetta maakte hij enkele van zijn beroemdste werken en ging hij ook buiten Spanje werken.
Helaas stierf Enric Miralles aan een hersentumor op 45-jarige leeftijd, voordat hij zijn grootste opdracht, het Schotse parlementsgebouw in Edinburgh, kon beëindigen. Hij werd begraven op de begraafplaats van Igualada, die hij samen met zijn eerste vrouw Carme Pinós ontworpen had. Zijn tweede vrouw Benedetta is tegenwoordig het hoofd van EMBT Architects.
Enric Miralles: architectuur
Enric Miralles bestudeerde altijd nauwkeurig de omgeving, als hij een gebouw aan het ontwerpen was. Hij keek verder dan de beschikbare ruimte en streefde ernaar om harmonie en betekenis in zijn ontwerpen te leggen. Een goede kennis van de geschiedenis van de locatie, waar het gebouw zou komen, hielp hem om gevoel in zijn architectuur te leggen.
Enric Miralles gebruikte voornamelijk industriële en zware materialen en zijn ontwerpen waren altijd ruw, ingewikkeld en opvallend.
Enric Miralles: beroemde werken
- 1985-1994: Begraafplaats van Igualada, Igualada, Barcelona.
- 1988-1991: De boogschietbaan voor de Olympische Spelen van 1992, Barcelona
- 1990-1992: Pergola voor het Olympisch Dorp, Barcelona
- 1997-2001: Santa Caterina Marktgebouw, Barcelona
- 1998-2002: Schots Parlementsgebouw, Edinburgh