Spaanse muziekgeschiedenis
De ontwikkeling van de Spaanse muziek is net zo uitgebreid en verschillend als de Spaanse geschiedenis. Vele verschillende muziekelementen, genomen uit de verscheidenen culturen die het verleden van Spanje beïnvloed hebben, vormen samen een unieke mengelmoes.
Beginjaren
De eerste invloeden komen van de Romeinen, die eigen muziek meenamen en invloeden uit Griekenland. Toen de Visigoten het land binnenvielen, bloeiden de religieuze muziek en kerkhymnes op. En natuurlijk werd de Spaanse muziek tijdens het samenleven van Moren, joden en christenen ook beïnvloed door de betreffende culturen van deze groepen. Streekmuziek was ook een tijdlang populair, maar dit kwam tijdens de reconquista tot een eind, toen de overheid deze muziek verbood.
Renaissance
De Spaanse muziekgeschiedenis bleef zich ook tijdens de renaissance verder ontwikkelen. Muziek met meerdere instrumenten werd populair, waarbij men veel elementen uit Arabische muziek haalde en de Spaanse gitaar begon te ontwikkelen. Na de reconquista in de 16e eeuw werd het meerstemmige gezang uit Frankrijk en Vlaanderen overgenomen. Musici begonnen in die tijd te reizen door Europa, vooral naar Rome, en namen uit ieder land muzikale invloeden en stijlen mee. Na deze experimentele jaren kreeg Spanje eindelijk naamsbekendheid dankzij klassieke componisten als Francisco Guerrero en Tomás Luis de Victoria.
17e en 18e eeuw
Een van de opvallendste muziekstijlen van Spanje ontstond in deze periode. De zarzuela is een lichte Spaanse operavorm, die tot op heden ten dage nog bestaat. De ontwikkeling binnen de klassieke muziek nam in deze eeuwen af, terwijl het spelen van populaire en volksmuziek juist toenam in verschillende gebieden in Spanje
20e eeuw
Na de Spaanse Burgeroorlog verbande Francisco Franco tijdens zijn vijftigjarige dictatuur de verschillende streekculturen om een uniform en nationalistisch land te creëren. De talen, boeken en muziek uit de verschillende streken werden verboden, verbrand en veroordeeld. De ontwikkeling van de volksmuziek was echter niet helemaal te stoppen en men bleef in het geheim oefenen.
Aan het einde van Franco´s regime werden de popmuziek en de rock 'n roll onderdelen van de Spaanse muziek. Amerikaanse en Britse groepen betraden de internationale muziekwereld en al snel volgde Spanje. In de beginjaren van de Spaanse popmuziek werd de Franse popmuziek geimiteerd, die weer een imitatie was van de Amerikaanse en Britse popmuziek. Spaanse artiesten begonnen de passie en ritmes van de flamenco aan de popmuziek toe te voegen, waardoor er een Spaanse variant op de popmuziek ontstond. Dankzij de vele toeristen die naar Spanje kwamen in de jaren '60 en '70, hebben muziekstijlen uit de hele wereld Spanje bereikt. In de jaren '80 ontstond de Movida. Na de dood van Franco genoten jongeren van een onbekende vrijheid en kozen ze voor alternatieve stijlen, waartegen de net opgerichte democratie niks kon doen. De Spaanse rock 'n roll en punk- en popmuziek ontwikkelden zich verder uit en doen dat nog steeds op de dag van vandaag.