Het Spaans in Latijns Amerika varieert van land tot land en zelfs binnen de landen zelf. Je kunt onze speciale pagina´s bekijken over het Spaans gesproken in verschillende landen in Latijns Amerika.
Hier zijn een paar van de belangrijkste kenmerken van het Latijns-Amerikaanse Spaans:
VOSEO vs TUTEO
In tenminste een deel van elk Latijns-Amerikaans land, met uitzondering van Puerto Rico en de Dominicaanse Republiek, wordt het voornaamwoord "vos" gebruikt, ofwel in de concurrentie met of in plaats van "tú". Beide betekenen "jij".
Het gebruik van het voornaamwoord "vos" en zijn bijbehorende vervoegende werkwoord is bekend als "voseo", terwijl het gebruik van het voornaamwoord "tú" en zijn bijbehorende vervoegende werkwoord bekend is als "tuteo".
Gebruik van "USTEDES" In plaats van "VOSOTROS"
Terwijl schiereiland Spaans twee manieren heeft om meervoud aan te geven als je over anderen praat (zoals wanneer je naar een groep verwijst "jullie"), Latijns-Amerikaans Spaans heeft slechts een. In Spanje, beide "vosotros" (jullie) en "ustedes" (zij) worden gebruikt, terwijl in Latijns-Amerika "ustedes" altijd gebruikt wordt. Dit geldt ook voor de bijbehorende werkwoordsvervoegingen.
Verzwakte of Verloren Medeklinkers
Zoals gebruikelijk in Zuid-Spanje, zijn veel medeklinkers aan het einde van een lettergreep of woord verzwakt of helemaal weggelaten. Dit is vooral het geval met de laatste "s" klanken. Bijvoorbeeld: "los niños" (de kinderen) klinkt meer als "loh niñoh", "adios" (dag) klinkt als "adioh" en de zin "esto es lo mismo" (dit is hetzelfde) klinkt meer als "ehto eh lo mihmo".
In woorden met een "d" tussen twee klinkers, wordt de d vaak weggelaten zodat "cansado" (moe) klinkt als "cansao" en "pecado" (zonde) klinkt als "pecao".
Je zult deze Spaanse variaties waarnemen in het Caribisch gebied, een groot deel van Midden-Amerika, de gehele Pacifische kust van Zuid-Amerika, de Rio de la Plata landen en sommige gebieden van Mexico. De "r" wordt ook vaak weggelaten aan het einde van werkwoord infinitieven, zodat "comer" (eten) klinkt als "comé".
SESEO
De s, c en z worden allemaal uitgesproken met een "s" klank in plaats van de Engelse "th" welke veelvoorkomend is in Spanje.
- "Centros" (centra) klinkt als "sentros", terwijl in delen van Spanje het klinkt als "thentros".
YEÍSMO
- "ll" uitgesproken als "y", terwijl in de rest van Spanje het uitgesproken words als een zachte j, of zoals de tweede g in garage.
- Te llamo (uitgesproken als te jamo) wordt "Te yamo"
Verwarring tussen "L" klank en "R" klank
Net als delen in het zuiden van Spanje, is er een bepaalde verwarring tussen de l en r klank. De "l", wanneer het vóór een medeklinker in een woord geplaatst wordt, is vaak uitgesproken als een "r". Bijvoorbeeld, het woord "alma" (ziel) zal vaak uitgesproken worden als "arma".
Dit is het geval in het Caribisch gebied en in delen van Chili.
Invloeden - Inheemse talen, Europa, etc.
Van inheemse talen zoals Nahuatl, Mapudungun, Guarani en Quechua tot Europese talen zoals het Galicisch Spaans, Italiaans, Frans, Latijns-Amerika is zeker een smeltkroes van invloeden.
Het Spaans gesproken weerspiegelt de vele culturen dat over de jaren voet hebben gezet in Latijns Amerika. Terwijl de basistaal Castilliaans Spaans is, zijn er sporen van inheemse, Europese en zelfs Afrikaanse talen in de regionale Latijns-Amerikaanse dialecten.
Een goed voorbeeld is Argentinië, die zo´n 9,000 woorden heeft die nergens anders worden gesproken. Peru heeft een omvangrijke Aziatische bevolking en heeft over de jaren, hispanic vele Japanse en Chinese woorden. Venezuela heeft de Afrikaanse woorden geïntegreerd in het Spaans, overblijfselen van toen de Spanjaarden arriveerden met de slaven.